شعری زابلوچانه از جواد محمدی خمک به زبان سیستانی

 

شووه فور رفتونو بدیدو که رستم
Šow ve for rāfto no bdido ke Rostām

 

و دَوله کوئه امّا کوئه از غم
va dowL e kō e ammā kō e az Ýām

بوغوت کرده ازی بابت که ورچه
boÝot karda az I bâbāt ke var če

نی یه زابلی یو بَه لوچو خی ام
Ni e zâboLi Ow bāLočo xē ām

 

شبی به خواب رفتم و دیدم که رستم
همانند کوهی، امّا کوهی از اندوه
بغض کرده از این جهت که چرا
زابلی ها و بلوچ ها به هم پیوسته نیستند