شعری زابلوچانه از جواد محمدی خمک به زبان سیستانی

 

شووه فور رفتونو بدیدو که رستم
Šow ve for rāfto no bdido ke Rostām

 

و دَوله کوئه امّا کوئه از غم
va dowL e kō e ammā kō e az Ýām


بوغوت کرده ازی بابت که ورچه
boÝot karda az I bâbāt ke var če


نی یه زابلی یو بَه لوچو خی ام
Ni e zâboLi Ow bāLočo xē ām

 

شبی به خواب رفتم و دیدم که رستم
همانند کوهی، امّا کوهی از اندوه
بغض کرده از این جهت که چرا
زابلی ها و بلوچ ها به هم پیوسته نیستند

 

 

به تخته بند زمان سیستان بلوچستان ...


 

به تخته بند زمان سیستان بلوچستان

 به چنگ درد گران سیستان بلوچستان

 

زغایت غـم و انــدوه خود نمی گنجد

 به چشم تنگ زمان سیستان بلوچستان

 

ولو به چشم خرد هم به پرده غفلت

  حقیــقــتی و نهـــان سیستان بلوچستان

 

اسیر ظلم مضاعف، خرابه تاریخ

      شد از خرافه و خـان سیستان بلوچستان

 

اگر چه داده به یغمای روزگار ز کف

  امان و تاب و تـوان سیستان بلوچستان

 

به نام و ننگ به رغم زمانه می بندد

 دوبـاره بـاز میــان سیستان بلوچستان

 

حماسه های کهن را مرور خواهد کرد

   به سعی نسل جوان سیستان بلوچستان

 


 جواد محمدی خمک


منبع: بولتن تحلیلی سیستانیان