گرداوری واژگان مشترک سیستانی و بلوچ
سکزی کنونی یا «سیستانی» از یک سو بیشترین خویشاوندی واژگانی و دستوری را با گویش های موجود و گذشته خراسانی و فراتر از آن لهجه های مرده ماوراءالنهری و تاجیکی کنونی دارد و از سوی دیگر واژه های مشترک بسیار، با بلوچی، که با توجه به پیوندهای تاریخی و پیوستگی های جغرافیایی و مهاجرت های قومی و خویشاوندی های طایفه ای، از دیرباز تاکنون، باید همین گونه باشد که هست. (محمدی خمک، جواد. واژه نامه سکزی. تهران: سروش، 1379، ص 11.)
(sis: سیستانی / bal: بلوچی)
سبیل (sis: barot / bal: barut)گرد و خاک (sis: palg / bal: polg)
مو، پشم (sis: patk / bal: potak)
خیمه (sis: pa’lAs / bal: palAs)
کامل (sis: purra / bal: pura)
بوسه (sis: pakk / bal: pakko)
زخم (tapp)
انگشت (sis: chongol / bal: changol)
دیگر (sis: dga / bal: dege)
زیادی (sis : ziati / bal: ziAti)
متوجه (sis: sarpe / bal: sarpad)
عقرب (sis: qa’zum / bal: zum)
دیوار (sis: de’vAl / bal: divAl)
دزد (sis: duzz / bal: dozz)
گردش (sis: chaqal / bal: chakar)
کتری (sis: chA josh / bal: cha josh)
بگذار (sis: bell / bal: behel)
فردا (sis: sa’bA / bal: sabAh)
کفش (kowsh)
طویله (sis: gAsh / bal: gowash)
سبک مغز (ganok)
خاک رس (mall)
پناه دادن (mayAr)
مسجد (majjed)
چین و چروک (sis: krenj / bal: gerenchag)
آخرین ویرایش: اردبیهشت 92
زابلوچ؛ جایی برای بازشناسی اتحاد میان سیستانیان و بلوچان. واژه زابلوچ بیش از سه دهه پیش و نخستین بار توسط «غلامرضا عمرانی» (زبانشناس، مؤلف کتب درسی از دوره‌ی ابتدایی تا دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر حوزه‌ی گویش سیستان) در جهت بیان تشابهات قومیتی و فرهنگی میان دو قوم سیستانی و بلوچ پیشنهاد داده شده و تاکنون بارها توسط پژوهشگرانی چون «عباس عارف» و «غلامعلی رئیس الذاکرین دهبانی» مورد استفاده قرار گرفته است.