شعر بلوچی وطن
وطن دوست اِنت منا هَنچو پت ءُ پُلّین گهاران
وطن مات مکه اِنت میرکنبر ءُ سبزین سَگاران
وطن دوست اِنت منا هَنچو سَروگ ءُ سَرمَچاران
تئی آبریچ ءُ بَچّ ءُ مَچّ ءَ چاران
وطن دوست اِنت منا تئی هشترءُتئی هلک ءُهاران
بهشت ءُ جَنت اِنت تئی هُشکین داران
وطن دوست اِنت منا بی هوش ءُ ساران
زهیرواران دلی دردان نه ماران
گُشیت عبدالسلام نَدر شعر ءُ گالان
په تئی وشّین هَما ماهان ءُ سالان
ترجمه شعر وطن
وطن را دوست دارم همچون پدر و گل خواهرانم
وطن قبله وطن مادر وطن گهواره اسطوره هااست
وطن را دوست دارم همچون سلحشوران وسرداران وی
دشت ها،آبشارها،فرزندان و نخل هایش را تماشا می کنم
وطن را دوست دارم با شترها و سیاه چادر های تزئین شده اش
بهشت و جنت است برای من چوب های خشک وطن
وطن را دوست دارم مست و مدهوش ازعشق اویم
آنچنان مدهوشم که دل تنگی و درد دوری احساس نمی شود
عبدالسلام می گوید شعر من تقدیم وطن باد
تقدیم آن ما ه ها و سال های خوب وطن باد
عبدالسلام بزرگ زاده
منبع: sistaniha.info
+ نوشته شده در ساعت توسط زابلوچ
|
زابلوچ؛ جایی برای بازشناسی اتحاد میان سیستانیان و بلوچان. واژه زابلوچ بیش از سه دهه پیش و نخستین بار توسط «غلامرضا عمرانی» (زبانشناس، مؤلف کتب درسی از دوره‌ی ابتدایی تا دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر حوزه‌ی گویش سیستان) در جهت بیان تشابهات قومیتی و فرهنگی میان دو قوم سیستانی و بلوچ پیشنهاد داده شده و تاکنون بارها توسط پژوهشگرانی چون «عباس عارف» و «غلامعلی رئیس الذاکرین دهبانی» مورد استفاده قرار گرفته است.